z d j ę c i a i s ł o w o
O krajobrazach
kulturowych Polski
Zrobione w WebWave CMS
O krajobrazach kulturowych Polski
czyli o tym, czym są dla mnie - geografa - oblicza kulturowe jej przestrzeni
Mówiąc najogólniej, krajobraz jest fizjonomią środowiska. Krajobraz to forma/obraz wypełniony treścią, na które składa się środowisko naturalne i kulturowe. Jest zatem odzwierciedleniem wszelkich zjawisk występujących na powierzchni Ziemi.
W otoczeniu w którym żyjemy, mamy do czynienia z krajobrazem naturalnym, a ten jest dziełem przyrody i krajobrazem kulturowym stanowiącym twór myśli oraz dzieło rąk człowieka. Z całą odpowiedzialnością można powiedzieć, że krajobraz kulturowy daje świadectwo prawdy o gospodarce człowieka, jego - człowieka - działaniach budujących, przekształcających czy niszczących. Dobra gospodarka stanowi podstawę krajobrazu harmonijnego, zła - krajobrazu zdegradowanego, zniszczonego.
Prezentowane poniżej teksty oraz zdjęcia - pisane i wykonane w ostatnich latach wieku XX i później, do dzisiaj - traktują o znanych mi krajobrazach kulturowych Polski. Mają różną rangę poznawczą, są bardziej lub mniej osobiste, dłuższe i krótsze, a spaja je pozycja z jakiej zostały stworzone. Jest to widzenie geografa - humanisty i przyrodnika - czerpiącego wiedzę także z innych nauk: historii, etnologii, historii sztuki, architektury, socjologii, antropologii miasta. Fotografią oraz słowem opisuję istniejące realnie formy krajobrazów, które odczytane zostały przeze mnie w wymiarze symbolicznym (semiotycznym). Przedstawiam przestrzeń kulturową Polski - obrazy pojedynczych obiektów, wsi, miast, regionów - przefiltrowane przez swoją wiedzę o świecie i środowisku przyrodniczym, przez swoją wrażliwość ukształtowaną w kontakcie z harmonią i brzydotą, przez swoje zakorzenienie w kulturze oraz własne rozumienie systemów znaków wysyłanych przez konkretne miejsca do chcącego je poznać i zrozumieć obserwatora.
No. 16
No. 15
No. 14
No. 13
No. 12
No. 11
No. 10
No. 9
No. 8
No. 7
No. 6
No. 5
No. 4
No. 3
No. 1
No. 2
Marek Angiel
